zondag 15 januari 2012

Toch nog een week in augustus

Wij zijn in Augustus net vrienden van ons toch nog een weekje naar La Domijn gegaan. Onze vrienden uit Hoofddorp  !!! Andere jaren waren we altijd minimaal een week in de zomer samen op een camping, nu kunnen wij zo maar zeggen ; “ga mee naar ons nieuwe vakantie verblijf….” Zo gezegd, zo gedaan. Datum overlegt en koffers gepakt. H en S waren in de omgeving al op vakantie, zij hebben steden bezocht en gefietst in de omgeving van Luzy. Rondleiding door het huis gegeven en  de stoelen buiten gezet. Renè kwam ook even kijken en werd voorgesteld. Nu weten Hen S gelijk over wie we het hebben als we met verhalen aankomen. H had aangegeven dat hij iedere ochtend brood zou gaan halen op de fiets. Prima, anders was G gaan rijden. Maar ja, de volgende ochtend zat ik buiten thee te drinken toen H naar beneden kwam en zijn fiets uit de garage pakte. Ik heb hem uitgelegd hoe hij moest fietsen. Zo van:  einde dit weggetje, rechts en dan alsmaar rechtuit totdat je aan je rechterhand de bakkerij ziet…. Jaja,ik en mijn uitleg ! Ik heb makkelijk  praten, wij rijden er met de auto naar toe. Bij terugkomst gaf H aan dat hij het best makkelijk had gevonden. Zo ging dit door tot dat het woensdag werd.  H pakt zijn fiets en gaat…….komt terug en zegt; de bakkerij is dicht en nu ? Zal ik dan in het dal brood gaan halen ? Nu ben ik niet de beroerdste,  dus ik geef aan dat hij dan ook weer naar boven moet fietsen…hahaha !  Ja,dat wist hij.   H legt zijn fietshelm weg en weg is hij..de auto in ! Had hij mij even te pakken. Ook is ij met G bezig geweest het terras glad tekrijgen en enkele tegels neer teleggen. Dit is nog een heel karwei want de grond is pure klei. Afgedekt voor vertrek en we zien wel in oktober. Zo is de week verstreken en hebben we Decize bekeken en bodschappen gedaan en lekker geluierd. Afgesproken wordt om uit eten te gaan de laatste avond. Op naar de Italiaan verderop. Lekker gegeten en was gezellig. Wel was er mist op komen zetten op het land, bij aankomst bij het restaurant zagen we de koeien amper in het weiland staan. Dit had wel wat,zag er grimmig  en mystiek uit. De terugweg naar Nederland is toch iedere keer weer een echt afscheid nemen. Maar we weten dat we in oktober terug komen. Dan nemen we oma en Myrthe (as zij vrij is) mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten